|
Jouissance
Ik heb in het beeld 'Jouissance' gezocht naar een driedimensionale tekening van een gebaar in de ruimte dat aan de onderkant rust, stabiliteit, evenwicht en ondersteuning wil zijn en aan de bovenkant een explosie van vormen in allerlei richtingen.
'Van onderen rust, daarboven lawaai!'
Vandaar de titel - "Jouissance", een uit het Frans afkomstige term voor genot met een seksuele connotatie, ofwel lust. Het is een vervorming van 'jouir', wat in het Frans zowel genieten betekent als orgasme.
In de psychoanalyse is de term 'jouissance' ooit gebruikt door Jacques Lacan, een Franse filosoof. Aanvankelijk gebruikte hij deze term in de Hegeliaanse dialectische betekenis (de slaaf is gedwongen om te werken om producten voort te brengen ter genieting van de meester).
In dit verband kan men denken aan de juridische term 'vruchtgebruik' of het marxistische 'meerwaarde'. Vanaf 1953, het jaar van Lacan's eerste Séminaire, wordt het begrip terloops gebruikt in de betekenis van genot met inbegrip van seksueel genot.
"Jouissance" wordt ook wel als term gebruikt om seks onder invloed van een genotmiddel te beschrijven (bv. ecstasy). Het is een sleutelbegrip in de lacaniaanse psychoanalyse en wordt doorgaans onvertaald gelaten hoewel sommigen het benoemen als genieten of genieting. Pas na 1960 evolueert het tot een eigenstandig concept dat te onderscheiden valt van plezier of lust.
Het lustprincipe stelt paal en perk aan de genieting, het begrenst de jouissance en gebiedt het subject paradoxaal zo weinig mogelijk te genieten. Jouissance behelst anderzijds een voortdurende neiging deze wet of grens te overschrijden en voorbij het lustprincipe te gaan. Resultaat is dan niet een surplus aan plezier, maar eerder pijn.
Mark Rietmeijer
|
Mijn nieuwste beeldhouwwerk 'Jouissance'
Kijk op
de galerie pagina voor meer info.
|
